Sevgili okurlar;

Bu hafta köşe yazımızda insan ve güven duygusuna değineceğiz. Haftalardır insani yönlerimiz olan konulara değiniyor, kendi kişisel gelişimlerimizdeki toplumsal ortak konuları işleyerek aslında sahip olduğumuz fakat hayatı yaşarken unuttuğumuz bu tür konuları konuşmak bizi hep diğer insanlardan ayırt edici bir kişiliğe yükseltecektir. İnsan ve güven duygusu dedik. İnsanoğlu kendine verilen kader çizgisi sınırları içinde, mutlak ve etken kaderin dışındaki hür irade ile kendi eylemlerini yaparak ya da yaşayarak, kendi kaderlerini yönlendirirler. insanlar toplumsal faktörler içinde büyük kitlerle yada küçük topluluklarda yaşama haklarını kullanır ve yaşamlarını sürdürürler. Güven duygusu insanların birbirleri ile ilişkileri, iletişimleri ve ortak duyguları için önemli bir olgudur. Güvenmek, güvenilen olamakla anlaşılır. Geçen haftalardaki yazımda ''empati'' duyguna değinmiştim. Güvenmek için de empati duygularımızın gerçek ve samimi olması önemlidir. Güven duyarken, güvenmeyi isterken önce kendi güvenilirliğimizi düşünmeli, sorgulamalı, sonra sonuç çıkamrmalıyız. Her birey kendi güvenirliğini sorgulamalı. Tabi Güvenilirlik konulara göre değişkenlik gösterebilir. ''Ben Şu konuda kendime güveniyorum'' ya da ''ben şu konuda kendime güvenemiyorum yapmayacağım diyor yine yapıyorum'' dediğimiz şeyler oluyordur. Bu tabi bizim kendimizin kendimize olan güven duygusudur.

Kendi güvenimizi sorguladık. Peki ya insanların bize olan güveni? Ya da bizim insanlara olan güvenimiz ne olacak? İnsan ilişkilerinde insanın diğer insanlara güvenmesi son derece önemlidir. kişiler arasında karşıdan istenen en önemli şey güvendir. Bu her insan için aynıdır. Güven bir başkasının güvenilirliğine inanmak ve o kişnin yanında bireyin kendini güvende hissetmesidir.

Güven duygumuz, yazımın başında belirttiğim gibi yaşamımızın ilk saatlerinden itibaren bizimle gelir doğştandır. Varoluşumuzdan gelir. Bir bebek dünyaya ilk geldiğinde, ilk istekleri gerçekleştiğinde, güven duygusunun ilk temellerinin atılmış olduğunu biliriz. Yaşamın ilk zamanlarında bu güven duygusu körü körüne yaşanan bir güven duygusudur. İnsanlar büyüdükçe güven duygularıda değişmeye başlar. Zaman içerisinde yaşadıkları, yaşattıkları her şey güven duygularını zedeler ya da artırır veya geliştirir. Yaşam tarzı bizim güven duygumuzun gelişmesindeki en etkili olgudur. Fakir bir ailede, zor şartlar altında yaşayan, gören duyan hisseden ama azla yetinmek zorunda olan bir çocuk düşünün. Kendinde var olan güven duygusunun durumunu değerlendirin. Pek çoğunuz bunu yaşamışsa bilirsiniz. Güvenemez o çocuk. Hayata güvenemez.. İnsanlara güvenemez.. Güven duygusu eksikliği ile yaşar. Hayat şartları güven duygumuzu etkiler.

Kendine güvenen ya da güvensizlik kişinin kendi yetenek ya da becerilerinin bilincinde olmasına yani kendini tanımasına dayanır. İnsanın yapabileceği en büyük fenalık, kendisine olan güvenini kaybetmesidir. Eğer kendinize her konuda güveniyorsanız, başınıza gelen her şeyden rahatlıkla kendinizi kurtarabilirsiniz. Güvenilmek, sevilmekten iyidir. Güvenilir insanları zaten seversiniz. Ayrıca bir sevme duygusu için çaba sarfetmezsiniz.

İnsanın zamanla anladığı acı gerçeklerden biridir bazen güvenmek. En güvendiğiniz insan bile gün gelir güveninizi boşa çıkarırabilir bu işin bir de bu yönü var. Bir daha güvenmeyeceğinizi söyleseniz de güvenmekten kendinizi alamazsınız ancak çok geçmeden tekrar güveniniz zedelenebilir. Ünlü şahsiyetler de güven konusu üzerine tecrübelerini bu şekilde dile getirmişler.

1. "Güvensiz kalplerimizi karaktersiz insanlara borçluyuz." Bukowski

2. "Hiç kimseye güvenmiyorum." diye bir şey yoktur, "Zamanında ona güvendiğim için artık kimseye güvenmiyorum." diye bir şey vardır. Aziz Nesin

3. "Her zaman seni üzecek birileri olacaktır. Yapman gereken; insanlara güvenmeye devam etmek, kime iki defa güveneceğine daha fazla dikkat etmektir." Gabriel García Márquez

4. "En güvendiğiniz ve değer verdiğiniz insanın yaşattığı hayal kırıklığını affetseniz bile asla unutamazsınız. Sevdiklerimizin verdiği yaralar kalıcıdır." Paulo Coelho

5. "Hayatta hiçbir zaman bir başkasına tüm benliğinle güvenme! Çünkü hiç kimse sana tüm benliğiyle görünmez." Pablo Neruda

6. "Aramaktan vazgeç, çünkü kalbi temiz kimse yoktur. Ama eğer güven varsa bir kalpte; o kalpte sevgi de bulunur, dürüstlük de." Balzac

7. "Aslında onu değil onun bizde yarattığı güven duygusunu severiz. Ve asıl içimizi acıtan, onun gidişi değil o güveninin yitişidir." Gore Vidal

8. "Güç ve güveni hep dışımda aradım. Ama bunlar insanın içinden gelir. Ve her zaman oradadırlar." Sigmund Freud

9. "Herkesi sev, birkaçına güven, hiçbirine yanlış yapma." William Shakespeare

10. "Seni affedecek kadar olgunum ama tekrar güvenecek kadar aptal değilim." W. Golding