Kendimize sorabileceğimiz bir soru ile başlayalım. Kendimiz kendimizle başbaşa kaldığımızda bazen neden, niçin, sebep şeklinde bazı şeyleri sorgularız. Sorgulamakta en doğal hakkımız ve sorgulamalıyız. Hayatta bir işe başlarken, başladıktan sonra ve sonuca ulaştıktan sonra da sorgulamalıyız. Kendimizi, yaptığımız işi, yaptığımızın işin sonuçlarını ve etkilerini sorgulamalıyız. Aslında başlamadan da sorgulamak gerekiyor, fakat bizim hep unuttuğumuz bir maddedir bu. Konuşmadan önce mantıklı düşünmek ve öyle konuşmak ya da yazmak ifade etmek. Bir işin, bir eylemin başında mutlaka mantık olmalıdır. "Her şeyin mantığa uygun olması gerekir mi?" "Evet" dediyseniz yazının devamını okumalısınız. "Hayır" dediyseniz yine okumalısınız. Çünkü yazı hem evet diyenleri hem de hayır diyenleri aynı şekilde ilgilendiriyor…

Bizler insanoğlu olarak hislerimizle duygularımızla var olmuşuz. Böyle yaradılmışız. Bu da bizi diğer canlılardan ayıran en büyük özelliğimiz olsa gerek. Duygular bir anlamda tehlike, acı, kayıp, hedeflere ilerleme gibi sadece akla ve mantığa bırakılmayacak konularda bize yol gösterir. Her duygu bir hareketin başlangıcıdır diyebiliriz. Önce hissettiğimiz duygularla fikir edinir, edindiğimiz fikirleri ortaya koymak için hareket mekanizmamızı ortaya çıkarırız. Hareket mekanizmamız çalışırken de mantığımızı devreye sokup kapalı bir devreyi oluşturup, o akımı başlatmalı ve sürdürülebilirliğini korumalıyız. Mantığı "Bilginin yapısını inceleyen, akıl yürütmeyle doğru veya yanlışın ayrımını yapan disiplin" olarak tanımlayabiliriz. Doğru kararlar alabilmek, en iyi sonuçları bulabilmek için mantıklı düşünmek ve bu mekanizmayı iyi kullanabilmek gerekir. Mantığın her karmaşıkı konuyu çözebileceği algısı olsa da yani biz böyle düşünüyor olsak bile bazen bu durumlar daha karmaşık bir hal alabiliyor. hayatın akışını sadece mantığa bırakmak bir rallide aracın pilotunu yardımcı pilotsuz bırakmak gibi bir durum bence… Çünkü sadece mantıkla alınan kararların sonradan çok da iyi sonuçlar vermediği görülmüştür. Olası değişiklikler mantıkla aldığımız karar ya da uyguladığımız stratejiyi değiştirebilir. Bu da mantığın ön görü yeterliliğinden ibarettir.

Sadece mantığın yetmediğini düşünecek olursak, yapılan işin de eksik kalabileceğini bilmemiz gerekir. Mantığın ve duyguların birleşimine "Duygusal mantık" diyoruz. Öyle görünüyor ki, bir karar alırken sadece mantıkla alınan kararlar yeterli olamayabiliyor. İşin içine duyguları da belli oranda katmak gerekiyor. Yaşam sadece mantıkla veya sadece duygularla alınan yanlış karar örnekleriyle dolu çünkü.

Bazen insanlar en iyi kararların mantıkla geldiğini düşünebilir. duygularımızı bir kenara bıraktıktan sonra karar vermek her zaman etkili ve hatta mümkün değildir. Mantığımızı kullanmadan sadece duygularımızla kararlar vermek ise, iyi sonuçlar alacağımızı garanti etmez. Bu nedenle yapılacak en iyi şey, iyi kararlar vermek için mantık ve duyguyu birleştirmektir.

Mantıksal ve duygularımızla ilgili olarak bu yönlerimizi ele aldığımızda iki arasında bağ kurmak hayli zor olabilir ama daha iyi kararlar alabilmenin anahtarıdır da diyebiliriz. Şimdi de şu soruyu soralım kendimize ... Doğru kararlar var mı? Doğru karar diye bir şey var mı? Herkes en doğru kararları vermek ister. Doğru kararın ne olduğunu bilmek doğru olduğunu bilmek zordur. Bazen bize insanlar en doğru kararın bize en faydalı olabilen karar olduğunu da söyler. İşte bu her zaman doğru değildir.Öyle olsaydı herkes, başkaları üzerinde açığa çıkacak sonuçlar ne olursa olsun kendileri için en iyi olanı seçecekti. Bu da kişiliğimizin bencil yayınını ortaya koyar.

En doğru kararları mantığınız doğrultusunda alın. Sadece size fayda verecek bir biçimde değil diğer şahısları da ilgilendiren kişilere de fayda sağlayabilecek doğru kararlar alın. Matık kullanmak ustalık isteyebilir fakat her ustanın çıraklık ve kalfalık dönemi olur. Usta olmak için okumak, araştırmak, bilgi edinmek tüm bunlardan daha zor olamaz. Geelin doğru bir karar alalım ve okuyalım .. Okumak mantıklı bir doğru karardır. Sevgilerimle.....

Mustafa Bektaş Altay